حب الحسین (ع) یجمعنا ...
بسم رب الحسین (ع)
سلام
برای اولین بار در سرزمین عراق مقابل اولین موکب مسیر از اتوبوس پیاده شدیم ... صدای قدم های عشق را میشنیدم ... به چشم میدیدم مردمی که پشت تریلی ها سوارند و دسته دسته به سمت معشوق می رفتند ... نمی دانم به معجزه ای به نام عشق اعتقاد داری؟... من به چشم دیدم که عشق چه ها که با آدم نمیکند ...
گیج بودم و این همه محبت موکب داران عراقی برایم نامفهوم بود که چشمم به این تابلویی افتاد ... حب الحسین یجمعنا ... جواب تمام سوالاتم را گرفتم
آری... به راستی چه چیزی جز عشق میتوانست این حماسه را رقم بزند ... آن هم عشق حسین(ع) ...
ما پیش آن ها عزت و جایگاه داشتیم چون زائر حسین(ع) بودیم و آنها برای ما عزیز بودند چون خادم حسین (ع) بودند ... عشق شده بود زبان مشترکمان ...
و به راستی که عشق چه معجزه ها میکند ...
پی نوشت : تصویر مربوط به اربعین 94 ... احساس میکنم خیلی حرف های دیگه ای توی این عکس هست که نمیتونم توصیفش کنم...
شادی ارواح طیبه شهدایی که اربعین هم قدم ما توی مسیر عشق قدم زدند و عاقبت کربلایی شدن به خصوص شهید حاج رضا فرزانه صلوات...
#دلتنگی_یعنی_حال_من
طه