بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
مدت هاست به خودم فکر میکنم ! که خودم را پیدا کنم ... در میان جستجو ها پس از سال ها توانستم خودم را پیدا کنم البته با پیوست شخصی درگیر !
و وقتی من میخواهم خودم را خطاب نوشته قرار داهم با دو من مواجه میشوم "من" خودم (محمد جواد) و "من" مجازی و کاری ام یعنی (محمد جهاد یا همان پیرو موعود) اما درد سری که سخت گریبان مرا گرفته این است که همه "من" را شناخته اند و خودم تنها مانده ام !
همه من را شناخته اند و حق دارند او را قضاوت کنند چون من خواستم که همه من را بشناسند ؛شخصیتی مجازی که بعضی وقتها مایه سربلندی خودم شده و بعضی وقت ها مایه زحمت و درد ...
همیشه همه من را میبینند و دور او جمع میشوند منی که برای عده ای محبوب است و برای عده ای عذاب اور ...
و این شده که من از خودم جلو زده و خودم همیشه تنها هستم ! نا عادلانه دوستم دارند و نا عادلانه من را سرزنش میکنند ... ولی من خودم هستم !
خیلی وقت است که خودم به من حسودی میکنم و میخواهم خودم را به من و مردم ثابت کنم ... ! مردمی که خودم را برای من میخواهند ...
دلم خودم را میخواهد ... خود ... خود .... خودم ...
پی نوشت : من میروم خودم برمیگرم !
دل نوشت :خودم هنوز که هنوز است کل دنیا را به یک تار موی عشق قدیمی ام نمیدهم
درد نوشت : از در چشم دیگران بودن بیزارییییم
کامنت 🚫
یاعلی (ع)
